We Francji tak jak i we Włoszech nie ma tradycji święcenia pokarmów ani śmigusa-dyngusa. Tradycją tych świąt jest, że od Wielkiego Czwartku do Niedzieli nie biją dzwony kościelne. Francuzi nie obchodzą tych świąt aż tak uroczyście jak Polacy. Zazwyczaj kojarzą je ze spędzaniem czasu w gronie z rodziną oraz odpoczynkiem. W czasie trwania okresu świątecznego udają się na pielgrzymkę do Rzymu.
W Niedzielę Wielkanocną około południa mieszkańcy tego pięknego państwa zbierają się, by spożyć rodzinny obiad. Podobnie jak we Włoszech tradycyjnie spożywają jagnięcinę. Ma to upamiętnić ofiarę złożoną z baranka przed wygnaniem z Egiptu. Na przystawkę podaję się jajka na twardo. Święta jako, że występują w okresie wiosennym, są wzbogacone są o pojawienie się na stole wielu zielonych warzyw np. szparagi z majonezem. Na stole wielkanocnym spotkamy winkwitne pasztety czy ryby. Tutaj święta wielkanocne są kojarzone z czekoladą, a przede wszystkim z jajkami czekoladowymi. Słodkości te dzieci rozrzucają przed obiadem po swoich podwórkach. Następnie po posiłku ich zadaniem jest odnalezienie ich. Młodzi wierzą, że czekoladowe niespodzianki gubione są przez uskrzydlone dzwony. Według tradycji dźwięk dzwonków ma zapraszać każdego wiernego do uczestnictwa we mszy świętej. Oprócz tych słodkości deserami francuskimi na ten czas są mus truskawkowy z biszkoptami oraz wielkanocne gniazdo.
Norwegowie tak jak my przystrajają swoje domy zielono- żółtymi ozdobami. Spotkamy tu też kolorowe jajka, ale plastikowe. Różnicą między Polską tradycją, a Norweską jest sposób spędzania czasu w święta. Już tydzień przed całym Wielkim Tygodniem Norwegowie zaczynają dekorować swoje domy i imprezować. Tu te dni kojarzą się z dniem wolnym w pracy.
Już w Wielki Czwartek wszyscy mają wolne. Zamknięte więc są wszystkie sklepy, przed tym dniem w sklepach panuje spory ruch. Podczas Wielkanocy około 5% mieszkańców udaję się do kościołów. Większość osób zamiast tego wybiera wyjazd góry lub nad jezioro.
W Wielki Piątek dla osób wierzących jest to tak jak u nas dzień skupienia oraz zadumy. Kościoły organizują drogi krzyżowe, ale o wiele mniej uroczyste niż u nas. Dla innych jest to dzień relaksu z dala od miast.
Wielka Sobota to dzień otwartych sklepów. Mieszkańcy mogą zrobić zapasy na kolejne dni świętowania. Dzieci dostają mnóstwo słodyczy (czekolada z marcepanem, duże jajka wypełnione łakociami). Dzień kończy się kolacją w towarzystwie bliskiej rodziny. Świeży, domowy chleb, jagnięcina lub pieczony indyk, to tradycyjne dania pojawiające się na stole. Popularna jest również obecność dużej ilości pomarańczy. Kultowymi produktami są Kvikk Lunsj oraz napój Solo.
W Wielkanoc tak jak w Polsce, dzień Norwegowie rozpoczynają od wielkanocnego śniadania. Dzieci czekają na zajączka, który chowa słodycze i prezenty. To bardzo radosny czas. Ciekawym zwyczajem jest „påskekrim”, inaczej wielkanocne kryminały. Tradycja sięga od czytania książek po słuchania audycji w radiu, filmów, quizów, zagadek czy komiksów dla najmłodszych. Poniedziałek dla mieszkańców Norwegi oznacza koniec świętowania (ferii) oraz powrót z urlopów do domu.
Obchody Samanta Santa (Wielkiej Nocy) w Hiszpanii są bardzo uroczyste. W Niedzielę Palmową Hiszpanie udają się na mszę z gałązkami oliwnymi lub palmami. Już w ten dzień odbywają się pierwsze procesję mające radosny charakter. Ulice wypełniają się wtedy muzyką, kwiatami, pochodami i ludźmi. Przepiękne procesje orgaznizowane są przez bractwa religijne „Cofriadas”. Ubrani są w specjalne stroje zwane tunikami z głowami zakrytymi kapturami w kształcie stożków. Noszą oni „pasos”, czyli pięknie zdobione ołtarze z figurami Matki Bożej i Jezusa. Często przedstawiają pasyjne sceny z biblii. Jeden taki ołtarz czasem może ważyć 1500 kg, a w ich wykonanie często zaangażowana jest cała społeczność.
W Wielki Czwartek odbywają się wieczorne procesję. Wspomniani wcześniej bracia noszą wielkie zdobione ołtarze z fuguram, przedstawiające sceny z Ostatniej Wieczerzy, ustanowienia Eucharystii czy umycia nóg. W Wielki Piątek to dzień w którym odbywają się najbardziej podniosłe parady, ale już o żałobnym brzmieniu, a czasem nawet w kompletnej ciszy. Tym razem przechodzący bracia noszą figury, obrazy ukazujące mękę i śmierć Chrystusa.
Wielka Sobota, to dzień smutku w Hiszpanii. Wielu mieszkańców ten czas spędza w ciszy i zadumie. Nie odbywają się wtedy procesje. W nocy z soboty na niedzielę w kościołach zapalane są świece, które mają symbolizować i zapowiadać zmartwychwstanie. Wieczorem w hiszpańskich kościołach odbywają się uroczyste czuwania.
Wielka Niedziela, to najważniejszy dzień obchodów Semena Santa w Hiszpanii. Procesję mają radosny charakter. Wesoła muzyka, tańce i orkiestra, to właśnie je można wtedy spotkać na ulicach. Oprócz tego, mieszkańcy swój czas spędzają przy stole w gronie rodzinnym lub na odpoczynku. Do tradycyjnych wielkanocnych dań zaliczymy tutaj, zupę z cieciorki, wielkanocne ciasto „mona de pascua”(kolorowe ciasto mające we wnętrza czekoladowe jajka). Słodycze oraz wino z cytrynami, cukrem oraz cynamonem to wieńczące dania w tym dniu.
Wielki Poniedziałek, to zwykły dzień. Mieszkańcy sprzątają po świętach i wracają do swoich codziennych obowiązków.
Grecy w trakcie postu „Sarakosti” nie jedzą mięsa, produktów mlecznych, oleju oraz nie piją wina.
Wielki Czwartek to dzień przygotowań. Pieczenie tradycyjnych wypieków jak greckiej chałki i ciasteczek o maślanno-korzennym zapachu oraz malowanie jajek na czerwono (kolor symbolizuje krew Chrystusa) to czynności, które w tym dniu Grecy wykonują. W ten dzień kobiety idą do świątyń dekorować grób Chrystusa na piątkowe procesje.
W Wielki Piątek Grecy na znak opłakiwania śmierci Chrystusa nie mogą wykonywać prac ciężkich ani dotykać gwoździ czy młotka. Daniami, które pojawiają się wtedy na stole są soczewica z octem i zupa z tahini. Potem wybierają się na wieczorne msze i czuwają.
W Wielką Sobotę mieszkańcy Grecji wybierają się przed północą do kościoła. Podobnie jak w Polskim kościele kapłan przekazuje wiernym święty ogień i wymawia słowa o Zmartwychwstaniu. Znakiem radowania się, jest wystrzeliwanie wtedy fajerwerek. Po uroczystości zgromadzeni wybierają się do domów na bogatą ucztę. Zupa z jagniecich podrobów to tradycyjne danie obwieszczające koniec postu.
W Wielkanoc Grecy od rana pieką baranka. Do tego przygotowywują sałatki i przystawki mięsne. Pracy towarzyszy grecka muzyka oraz dużo alkoholu, np. tsipuro oraz czy ouzo. W tym dniu przy stole siadają wszystkie pokolenia rodziny, bo dla Greków rodzina jest najważniejszą wartością. Ciekawą tradycją na koniec dnia jest walka na jajka, które wcześniej zostały pomalowane na czerwono. Gra polega na tym, że dwie osoby stukają jajka o siebie, a ta której się nie zbiję będzie miała szczęście. W drugi dzień świętowania Grecy odwiedzają znajomych i odpoczywają w tawernach.