W świecie kultury Korei Południowej – o muzyce K-pop, Hip-Hop, R&B i Rock.

Koreański przemysł muzyczny, a szczególnie gatunek muzyczny znany jako K-pop, zdobył ogromną popularność na całym świecie. Jest to wiodący gatunek wśród wielu stylów muzycznych, które pojawiają się na scenie muzycznej Korei Południowej. Warto podkreślić, że oprócz K-popu istnieją również inne gatunki muzyczne, takie jak koreański hip-hop, R&B czy Rock. Te różnorodne style stanowią bogactwo i zróżnicowanie koreańskiej sceny muzycznej.

Najpopularniejszy gatunek muzyczny, królujący aktualnie w Korei Południowej, to K-pop, czyli koreański pop. Po raz pierwszy pojawił się w latach 90., lecz już wcześniej pojawiał się na rynku muzycznym w latach 80. Za pionierów K-popu uważa się zespół Seo Taiji and Boys, założony przez Seo Taijiego w 1992 roku. Ich debiutancki album z wiodącą na czele piosenką pt. „Nan Arayo”, miał znaczący wpływ na koreańską scenę muzyczną, łącząc w jednym albumie trzy gatunki muzyczne: pop, hip-hop i rock. W kolejnych latach pojawił się popularny boys-band H.O.T wraz z intensywnymi kampaniami promocyjnymi. Artyści K-pop otrzymywali status ikon popkultury. Koreańskie zespoły charakteryzują się zazwyczaj składem od czterech do dziesięciu członków. Wybierają koncepty zgodne z aktualnymi trendami, takie jak girl crush, modern czy y2k. Warto wspomnieć o estetyce albumów, które przyciągają uwagę, jak chociażby album „Palette” solistki IU, przypominający paletę do makijażu. Teledyski są barwne, pełne interesujących lokalizacji i efektów specjalnych – przykładem jest teledysk do piosenki „Kill this Love” koreańskiego girlsbandu BLACKPINK. Te wszystkie cechy są charakterystyczne dla tego typu muzyki.

Koreański przemysł muzyczny to nie tylko K-pop, ale także hip-hop. Jest to gatunek muzyczny, który także jest popularny w Korei Południowej. Swoje początki miał w latach 80. i 90. XX wieku poprzez importowane albumy i filmy zza granicy. Śledzono wtedy wówczas amerykańskich artystów, którzy wybijali się na scenie muzycznej. Głownie w latach 90. hip-hop zaczął się bardziej osiedlać na półwyspie koreańskim. Na scenę muzyczną wkroczyli tacy artyści jak Deux i Drunken Tiger. Koreański hip-hop to mocne brzmienia, które są charakterystyczne dla tego typu muzyki. Często w utworach zaliczanych do tego gatunku możemy usłyszeć połączenie właśnie  mocnego wokalu z delikatnym, co powoduje bardzo dobrą mieszankę, która dla mnie jako wielbicielki, jest idealna.  Jeśli mowa o koreańskim hip-hopie nie można zapomnieć o programie, który wybija koreańskich raperów i pozwala im na rozwinięcie ich kariery. Mowa tutaj o programie „Show Me the Money”, który swoją premierę miał w 2012 roku. Aktualnie ma 10 sezonów, podczas których w finale wygrały takie osoby oraz zespoły jak: Loco, BOBBY, Punchnello i Nafla. W kwestii tego programu polecam posłuchać powstałe podczas niego piosenki takie jak: VVS, Jungle, Iceabreaker, Okay Dokey czy SUPERBEEWHY.

Inny godny zainteresowania gatunek to koreańskie R&B, rozwijające się od lat 90. Zespół Solid w 1993 roku uznawany jest za jednego z pionierów koreańskiego R&B. W drugiej dekadzie XXI wieku nastąpił prawdziwy „boom” tego gatunku, z występami utalentowanych solistów i solistek. Charakterystyczne cechy dla tego gatunku to przede wszystkim emocjonalność i głębia tekstów. Podczas słuchania tych utworów, możemy poczuć to co artysta i lepiej zrozumieć dzięki temu sens piosenki. Kolejną charakterystyczną cechą jest zróżnicowanie stylistyczne, połączenie R&B i hip-hopu to dość często spotykane zjawisko w przemyśle muzycznym. Aby móc lepiej zrozumieć i poznać ten gatunek muzyczny polecam takie utwory jak m.in. „fairy” od Dvwn, „Kiss me” i „Nerves” od DPR LIVE, oraz „You(=I)” od BOL4.

Koreański Rock to coś do czego zdecydowanie mnie nie ciągnie, ponieważ nie jest to typ muzyki, którego lubię słuchać, ale uważam go za ciekawy i godny poznania. Początek tego gatunku miał miejce w latach 60. XX wieku, kiedy zaczęto się inspirować stylem muzyki z zachodu. W latach 70. pojawił się artysta Shin Joong Hyun, który jest uważany za „ojca koreańskiego rocka”. Jego debiutancki utwór zatytułowany „Nim-eun Meon Go-saeng-a” (kor. 니는 먼 곳에) co można przetłumaczyć na „Jesteś daleko” osiągnął szereg fanów i dzięki temu w tamtym okresie skupiła się na nim uwaga, a sam artysta mógł cieszyć się tym, że jego utwór jest aż tak lubiany. W latach 80. pojawiły się nowe style muzyczne w kwestii tego gatunku, takie jak glam rock i heavy metal. W latach 90. pojawił się zespół Seo Taiji and Boys, który jak wcześniej wspominałam połączyć w sobie trzy gatunki muzyczne. Aktualnie koreański rock nadal utrzymuje popularność i dalej ma wielu fanów wśród koreańczyków. Co do cech charakterystycznych, to na pewno ten typ muzyki charakteryzuje się mocnym brzmieniem, ta muzyka jest po prostu głośna i na pewno bardzo emocjonalna.W tym przypadku, jeśli ktoś jest zainteresowany, polecam spojrzeć na takich artystów jak: Nell, Jurim, YB czy Drug Resteurant.

Koreańska scena muzyczna, dominowana przez K-pop, hip-hop, R&B czy Rock, rozwija się dynamicznie od lat 90., wyznaczając nowe trendy i wpływając na popkulturę poprzez kolorowe teledyski, ikony muzyki i mocne brzmienia, które wyróżniają się zarówno w krajowych, jak i międzynarodowych rankingach muzycznych. Jak brzmi muzyka z Korei Południowej? Przesłuchajcie wymienione przeze mnie utwory i sami się przekonacie, niewątpliwie każdy znajdzie coś dla siebie!