System edukacyjny w Korei Południowej

System edukacyjny Korei Południowej jest powszechnie uznawany za jeden z najbardziej konkurencyjnych i efektywnych na świecie. Sukces tego systemu wynika z wielu czynników, w tym zaangażowania społeczeństwa w edukację, wysokich standardów nauczania i uczenia się oraz innowacyjnych podejść do kształcenia. System szkolnictwa w Korei Południowej jest podzielony na trzy stopnie: podstawowy, średni i wyższy. Podstawowa edukacja trwa 6 lat, a średnia edukacja trwa 3 lata w szkole średniej i 3 lata w szkole ponadgimnazjalnej. Wyższa edukacja trwa zazwyczaj 4 lata i obejmuje studia licencjackie i magisterskie. W Korei Południowej istnieje również duży nacisk na edukację poza szkolną, taką jak dodatkowe zajęcia i szkoły językowe. Wiele rodzin inwestuje dużo czasu i pieniędzy w edukację swoich dzieci, aby zapewnić im jak najlepsze wyniki. Pomimo tego, że system edukacyjny w Korei Południowej jest uważany za jeden z najlepszych na świecie, towarzyszą mu również pewne wyzwania i problemy. Jednym z takich problemów jest presja nakładana na ucznia, która niestety skutkuje w późniejszym czasie np. samobójstwem.

1. O szkołkach, szkole podstawowej i o gimnazjum.

Szkółki są przeznaczone dla dzieci w wieku od 2 do 6 lat. Są to placówki prywatne lub publiczne, które skupiają się na nauce i zabawie. Uczą dzieci podstawowy umiejętności takich jak: liczenie, alfabet, kolory i kształty. W szkółkach dzieci również uczą się tego jak żyć w społeczeństwie, jak się dzielić, okazywać szacunek czy wdzięczność. Nauka w szkole podstawowej trwa 6 lat i są obowiązkowe dla wszystkich dzieci w wieku od 6 do 12 lat. Uczniowie w szkole podstawowej uczą się języka koreańskiego, matematyki, nauk społecznych i przyrody. W ramach programu nauczania dla szkół podstawowych dzieci uczone są również kultury, sztuki i muzyki. Szkoły podstawowe są bardzo ważne dla rozwoju dzieci, ponieważ uczą one podstawowych umiejętności, które są niezbędne w życiu codziennym. Gimnazja przygotowują koreańskich uczniów do egzaminów wstępnych do szkół średnich. Już wtedy zaczyna się rywalizacja o to aby dostać się do najlepszej możliwej szkoły. Zajęcia w gimnazjum trwają od godziny 8:00 do późnych godzin popołudniowych. Nacisk kładzie się głównie na przedmioty ścisłe ale też na te związane z kulturą kraju. Większość koreańskich uczniów największy problem ma z językiem angielskim i matematyką, dlatego ich rodzice zapisują ich do tzw. Akademii (kor. 학원, Hagwon) gdzie mogą uczyć się i ćwiczyć przy pomocy profesjonalnych nauczycieli. Motyw akademii pojawia się np. w koreańskiej dramie Crash Course in Romance.

2.  Charakterystyka szkół średnich

Szkoła średnie w Korei Południowej trwa 3 lata i uczęszczają do niej uczniowie w wieku od 16 do 19 lat. Szkoła średnia jest podzielona na trzy stopnie: pierwszy stopień (10. Klasa), drugi stopień (11. Klasa) i trzeci stopień (12. Klasa). Program nauczania obejmuje szereg przedmiotów, takich jak język koreańskich, matematyka, angielski, nauki społeczne, nauki przyrodnicze, historia, sztuka, muzyka, informatyka, etyka, sport i inne, które są również zależne od rodzaju szkoły średniej. W szkole średniej również pojawia się presja, tak jak w przypadku gimnazjum. Tutaj jednak nauczyciele stawiają swoje oczekiwania wobec zdania jak najlepiej koreańskiej matury Suneung (수능). Uzyskane dobre wyniki mają pomóc w dostaniu się do prestiżowych uniwersytetów, gdzie uczniowie będą mogli się  uczyć, przygotowywać do przyszłego zawodu. Uczniowie w szkołach średnich również sobie nie radzą z pewnymi przedmiotami, dlatego podczas ich licealnej edukacji rodzice posyłają ich do akademii, aby mogli się podszkolić. Rodzice często stają na głowie aby zapewnić swojemu dziecku jak najlepsze warunki do nauki, przez to pojawia się chęć rywalizacji i często rodzice zapominają, że ich dzieci to też ludzie, nie maszyny. Przez takie sytuacje pojawia się depresja, zaburzenia osobowości, trauma czy chęć odebrania sobie życia

3.  Skutki rygorystycznego szkolnictwa

Po charakterystyce szkolnictwa od szkoły podstawowej do szkoły średniej  można zauważyć, że już od gimnazjum jest kładziony nacisk na wyniki w nauce, co niekoniecznie dobrze potem skutkuje. Uczniowie są pod ogromną presją, aby osiągnąć, aby osiągnąć sukces i zdobyć miejsce w prestiżowej szkole czy uniwersytecie. Dodatkowe zajęcia pozaszkolne są dodatkiem, który jeszcze bardziej obciąża psychikę już zmęczonych uczniów. Ponadto, konkurencja wśród uczniów jest niezwykle wysoka. W Korei Południowej istnieje powszechne przekonanie, że wyniki szkolne mają bezpośredni wpływ na przyszłość jednostki i szanse na sukces w życiu. To prowadzi do coraz większej presji na osiągnięcie najlepszych wyników, co może wywołać poczucie bezwartościowości i rozczarowanie, gdy oczekiwania nie są spełnione. Ponadto, koreańskie społeczeństwo jest zorganizowane w hierarchicznej strukturze, gdzie młodsi muszą szanować starszych i podporządkowywać się normom społecznym. To może prowadzić do poczucia izolacji i braku wsparcia ze strony rówieśników, zwłaszcza gdy młodzi ludzie doświadczają trudności emocjonalnych. W odpowiedzi na tę poważną sytuację, władze koreańskie podjęły wiele działań, aby poradzić sobie z problemem samobójstw wśród uczniów. Wprowadzono reformy w systemie edukacyjnym, które miały na celu zmniejszenie presji akademickiej i promowanie równowagi między nauką a życiem osobistym. Również rozpoczęto kampanie społeczne, mające na celu podniesienie świadomości na temat problemu samobójstw i poprawę wsparcia dla uczniów w potrzebie. Pomimo tych działań, problem samobójstw wśród uczniów w Korei Południowej jest nadal trudnym wyzwaniem. Nadal istnieje potrzeba dalszych badań, działań prewencyjnych i zapewnienia odpowiedniego wsparcia emocjonalnego dla uczniów, aby zapobiegać temu tragicznemu zjawisku i promować zdrowie psychiczne wśród młodych ludzi.

Podsumowując szkolnictwo w Korei Południowej, jest bardzo zróżnicowane i ciekawe, ale też z pewnej strony rygorystyczne. Uczniowie mają bardzo dobre podłoże do nauki, rodzice dbają o ich edukację ale często zapomina się też o ich własnym samopoczuciu, o ich psychice. Koreański rząd walczy z samobójstwami uczniów jak tylko może, lecz to nie wystarcza. Wiele artykułów w których poruszono kwestię przeciążenia ucznia szkoły średniej dotyczyło zmiany myślenia Koreańczyków, sposobu postrzegania rywalizacji, prestiżu. Niestety trzeba tu stwierdzić, że ich zachowania są zakorzenione już w we wcześniejszych latach i ciężko je „wytępić”. Jedynie można życzyć tutaj wszystkiego dobre koreańskim uczniom, niech dbają o siebie i walczą mimo przeciwności losu.